Een zendelinge schreef het volgende verhaal: ‘Na een tijdje in het zendelingsland maakte ik kennis met een man. Hij vroeg mij later ten huwelijk en wij hebben de mensen in het zendingsland verteld dat we gingen trouwen. Het is een cultuur in het gebied waarbij het de regel is dat een stel dat wil gaan trouwen uit elkaar gaat tot de huwelijksvoltrekking. De vrouwen uit het dorp kwamen vertellen dat ik weg moest gaan. Echter door een praktische reden (ik kon nog niet beschikken over mijn paspoort) kon ik pas na vijf maanden vertrekken. Het weten dat ik cultureel fout was door te blijven was niet prettig en drukte ook een stempel op de relatie (het echtpaar is inmiddels 30 jaar getrouwd)’. Dit voorbeeld is één van de vele voorbeelden hoe lastig het omgaan met een andere cultuur kan zijn. Zelf zijn mijn vrouw en ik werkzaam in Suriname. Hier maakte ik in het begin van onze komst mee dat we uitgenodigd waren bij een feest bij een echtpaar. Ik vroeg de zoon van het echtpaar wat voor kleding gebruikelijk is bij het feest. Er werd mij verteld dat vrijetijdskleding (korte broek en hemd) normaal was. Op het feest waren veel mensen. Ik was de enige met korte broek en kreeg van enkele bevriende broeders en zusters de vraag of ik van het strand kwam. In Suriname is het namelijk gebruikelijk om met lange broek en overhemd te komen naar zulke activiteiten. Beide voorbeelden spreken over het wennen aan gebruiken en gewoonten in een andere cultuur.

TanckP_MThThesis_Final_Oct2015